พิพิธภัณฑ์ของจิ๋วซิ่วเจิน & วัดสิงเทียน

พิพิธภัณฑ์ของจิ๋วซิ่วเจิน 袖珍博物館  

ที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์เอกชนขนาดเล็ก ที่จัดแสดงของจิ๋วไว้มากมายค่ะ

เบสท์ชอบที่นี่มากเลย ไปมาแล้ว 5 ครั้ง แหะๆ ที่นี่จัดแสดงของสะสม ย่อส่วนขนาดจิ๋ว ไม่ว่าจะเป็น เรื่องราวในเทพนิยาย สถานที่สำคัญต่างๆของโลก  การจัดห้องคลาสิคแนวต่างๆ และอีกมากมายจ้า ตามไปดูกันเลยยย...

ค่าเข้าชมที่นี่อยู่ที่ 180NT และเราสามารถ ขอซื้อสิ่งที่เขาเรียกว่าพาสปอร์ทได้ ราคา เล่มละ 20NT  อันนี้จะเป็นสมุดขนาดเล็ก ที่ด้านใน มีหน้าต่างๆ ให้เราสแต๊มป์ตราปั๊มค่ะ โดยจะเป็นที่สำคัญ หรือเอกลักษณ์ต่างๆของแต่ละประเทศ  
ให้เราตามหาโมเดลสิ่งก่อสร้างนั้นๆด้านใน แล้วจะมีตราปั๊มให้ที่หน้าตู้จัดแสดงนั้นๆ 
เราก็ปั๊มลงสมุดอันนี้  เหมือนเราได้เดินทางไปทั่วโลกอารมณ์นั้น  ^^

  

เมื่อเข้าไปด้านใน จะเป็นของสะสมขนาดปกติ ก่อนนะคะ มีบาร์บี้(สุดเลิฟเค๊าเลย><!) ตุ๊กตาเซรามิคต่างๆ ค่ะ 

สถานที่จัดแสดง จะไม่ได้ใหญ่โตกว้างขวางมากค่ะ แต่โดยจำนวนชิ้นของที่จัดแสดง ถ้าสำหรับ คนชอบของจิ๋ว 
ของกระจุ๊กกระจิ๊ก หรือ คอพิพิธภัณฑ์น่าจะชอบค่ะ ดูเรื่อยๆ เพลินๆ  ห้องจัดแสดง เป็นห้องแอร์ เปิดเพลงชิวๆ เบาๆ 
เข้าบรรยากาศ ของจัดแสดงจะอยู่ในตู้ สามารถถ่ายรูปได้ปกติค่ะ งดแฟลชเฉยๆ  

อย่าดูจนเพลิน จนลืมหาตราปั๊บตามจุดต่างๆนะค๊า

อัตราการย่อส่วนจากของจริง มีหลายสัดส่วนค่ะ มีแค่เล็กๆ เท่า หนึ่งไม้บรรทัดก็มีนะคะ อย่างห้องเหล่านี้ 

ตรงใกล้ๆทางออก จะมีห้องเล็กๆ  เป็นโซนที่จะเปลี่ยนของจัดแสดงไปเรื่อยๆ ที่เบสท์เคยจะเจอจะมี แสดงโมเดล
เครื่องบินสายการบินต่างๆ และถ้าเป็นสายการบินของไต้หวันเอง จะมีโมเดล แอร์ และสจ๊วตในเครื่องแบบของ
สายการบินนั้นๆ อยู่ข้างๆ โมเดลเครื่องบินด้วย น่ารักมากค่ะ  ปีต่อมา เป็นเลโก้สถานที่สำคัญต่างๆ  
ส่วนล่าสุดที่ไป แสดงเป็นผลงานฝีมือขนาดจิ๋วของศิลปินรุ่นใหม่หลากหลายท่านค่ะ 

เมื่อเราชมเสร็จ ทางออกจะผ่านออกมาทางร้าน ของที่ระลึกซึ่งของจิ๋วแนวต่างๆน่ารักเพียบเลย หวานๆ น่ารักๆ 
คลาสสิคๆ ไปแต่ละครั้งก็จะต้องซื้อกลับมากองโต อันนี้เท่าที่หาคว้ามาได้ค่ะ ของมันแอบกระจัดกระจาย ซกมกๆ แหะๆ 

ของฝากที่ซื้อจากที่นี่ บางส่วนค่ะ มี ไม้ต่อจิ๋วเป็นของใช้ต่างๆ(ยังไม่ได้ต่อ==)  

โมเดลเหล็กเป็นกบเหล่าดินสอรูปต่างๆ มันมีแบบเยอะและมีใหม่ๆทุกปีที่ไป (อันนี้ตามที่เที่ยวบางที่มีค่ะไม่เฉพาะที่นี่)

อันนี้ชอบสุดๆ คัมภีย์ไบเบิลจิ๋ว มีเนื้อหาจริงทุกหน้าด้วยนะคะ แถมแว่นขยายเล็กๆ ^^

แม่เหล็กโคมไฟจิ๋ว ในรูปอันนี้ได้มาล่าสุดปีนี้ เปิดปิดไฟได้จริงๆด้วยนะคะ^^ 

วิธีการเดินทางนั่งรถไฟฟ้า ลงสถานี  松江南京站 song jiang nan jing  ซงเจียงหนันจิง ออกประตู 4

เส้นทางจะเดินได้ 3 ทางค่ะ แบบแรกเป็นเส้นทางถนนใหญ่ (สีส้ม) โดยจากทางขึ้นสถานีให้วนย้อนกลับมาเดินตามแนวรถวิ่งค่ะ ตรงทางออก 4 จะใกล้หัวมุมเลี้ยวแรกอยู่แล้ว หัวมุมนั้น เป็น ธนาคารไต้หวัน  Taiwan bank ค่ะ เลี้ยวขวามาก็จะเดินตามแนวรถวิ่งเหมือนเดิม เดินมาเรื่อยๆไกลนิดนึงค่ะเดินจนเจอหัวเลี้ยวใหญ่ จะมีร้าน Mr.brown อยู่ เลี้ยวขวาตรงนี้ค่ะ แล้วเดินไปเรื่อยๆ จะเจอ อาคารนี้ค่ะ 

แบบที่ 2 คือเข้าซอยเล็กตัดมาค่ะ(สีฟ้า) จะเดินใกล้กว่าหน่อยประมาณ 80 เมตร (แบบแรกเดินประมาณ 500 เมตร แบบที่สองประมาณ 420 เมตร) โดยพอขึ้นมาจากสถานีก็เดินต่อเลยตามทิศทางที่ขึ้นมา จะเห็นมีเซเว่นอยู่ด้านซ้ายก็เดินเลยไปหน่อย จะเจอซอยเล็กๆ ก็เลี้ยวซ้ายไป เดินไปเรื่อยๆ จนทะลุถนนใหญ่ แล้วเลี้ยวขวาไป เดินต่ออีกนิด จะเจอ อาคารนี้ค่ะ  

ส่วนแบบที่ 3 (สีม่วง) ก็คือเดินเลยซอยแรกในเส้นทางสีฟ้า มาเข้าอีกซอย ซอยนี้จะใหญ่กว่าหน่อย เดินผ่านสวนสาธารณะมีสนามเด็กเล่นเล็กๆค่ะ ระยะเท่าแบบที่ 2

ถ้าเดินตามเส้นทางที่แนะนำเราจะเดินมาจากทางขวาของรูปค่ะ ป้ายชื่อพิพิธภัณฑ์ หันหน้าหาเราตามนี้  

พิพิธภัณฑ์จะอยู่ชั้นล่างค่ะ เข้าประตูใหญ่หน้าอาคารตามลูกศรในป้ายพิพิธภัณฑ์ที่ชี้เข้าไปอ่ะคะ  เข้าตัวอาคารไปแล้ว เดินเบียงไปทางซ้าย แล้วจะเห็นทางบันไดเดินลงชั้นล่าง หรือเดินเลยไปนิดนึง มองย้อนกลับมาจะเห็นลิฟท์ค่ะแต่ลงบันไดก็ได้ ลงไปชั้นเดียว   

เวลาเปิด ปิด วันอังคาร ถึง อาทิตย์ (หยุดวันจันทร์ค่ะ)

เวลา  10.00-18.00  (เข้าได้ช้าสุด 17.00 )

เว็ปไซด์มาให้ค่ะ http://www.mmot.com.tw/

====เรื่องราวจากความประทับใจส่วนตัวเล็กๆน้อยๆระหว่างทาง====

มาโดยบังเอิญ คือมีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่เบสจะไปที่พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ แล้วเดินทางเส้นทางที่ผ่านสวนสาธารณะ ซึ่งที่จริง 
จะเจอผ่านตาบ่อยๆ เวลาเดินทางไปเที่ยวที่ไหน  เป็นสนามเด็กเล่นสาธารณะ ที่มีเครื่องเล่น สีๆ ทั่วไปนี่ล่ะค่ะ แต่เบสก็ลองเดินผ่านเข้าไป แล้วรู้สึกแปลกๆ กับพื้น มันแอบรู้สึกโปร่งๆและดูมีความยืดหยุ่นนิดๆ ลองก้มเคาะดู มันโปร่งๆ
เสียงก้องๆอ่ะคะ หน้าตามันเหมือนหินปูพื้นก้อนใหญ่ๆ แต่ที่จริงเขาตั้งใจทำขึ้นมา มันจะไม่แข็งและคมแบบหินจริง แต่ไม่ได้นุ่มมากนะคะ กำลังดี ช๊อบชอบ รู้สึกเขาใส่ใจกับความปลอดภัยของเด็กๆดี ^^

ต่อๆค่ะ...

เมื่อเรา ออกจากพิพิธภัณฑ์แล้ว ก็จะเดินทางไปวัดใกล้ๆ คือ วัดสิงเทียน 行天宫(สิงเทียนกง) จะห่างจากพิพิธภัณฑ์
ซิ่วเจิน 1 สถานีรถไฟฟ้าค่ะ ถ้าเดินไหว ก็เดินได้ ชมเมืองไปเรื่อยๆ หรือเรียกแท็กซี่ หรือ กลับมานั่งรถไฟฟ้าก็ได้ค่ะ

ตอนนั้นเป็นการไปวัดนี้ครั้งแรก ก็เอาประสบการณ์ไหว้พระจากวัดอื่นๆ ที่ผ่านมา คือดิ่งเข้าวัดเลย เพราะส่วนใหญ่ในวัดจะมีของไหว้ เพื่อเปลี่ยนทำบุญให้ แต่ที่นี่ไม่มีค่ะ  ก็เลยออกมาหาซื้อของไหว้ค่ะ เพราะระหว่างก่อนเดินมาถึงวัด จะเห็นมีรถเข็นขายผลไม้ แต่ไม่รู้อะไรดลใจ ทำให้อยากลองเดินออกอีกประตูนึง คือรั้ววัดมี 2 ประตูค่ะ ริมซ้ายและริมขวา  
ถ้าเรามารถไฟฟ้า ข้ามถนนมาถึงวัด จะเป็นประตูรั้วด้านซ้าย (ตัวเราหันหน้าเข้าวัดอยู่ซ้าย) 

แล้วพอออกมาจากรั้วอีกประตูนึง(หันหน้าเข้าวัดริมขวา ประตูในรูป)ปรากฏว่า มีร้านขาย ผลไม้ และขนมไหว้เยอะมากกกก โอ่รู้สึกฟลุ๊ค^^ แล้วเบสท์ก็เลือกของไหว้  เป็น pretz รส tomato แพ็คใหญ่  แล้วก็ ขนมเปี๊ยะไส้ฟักกวนสไตล์ไต้หวันอีกหนึ่งแพ็ค  (pretz tomato อร่อยมาก ไม่เคยกินรสนี้มาก่อน ติดใจ ^^ ตอนหลังต้องหาซื้อกลับมาทุกทีเลย)

พอได้ของไหว้ ก็เดินกลับมา ตอนเข้าประตูตัววัด ให้เข้าประตูขวานะคะ

พบเรื่องประทับใจอีกแล้ว ที่นี่ มีโซน บริการสำหรับเตรียมของไหว้ เรียบร้อย มากๆ คือมีก๊อตน้ำ(ไว้ล้างผลไม้) เรียงกันทั้งสองฝั่ง ด้านบนมีถาดไว้ให้ยืมใช้เยอะมาก  รู้สึกประทับใจกับความใส่ใจอีกแล้ว ^^  พอจัดของไหว้ใส่ถาด ก็ไป รับธูปค่ะ จะมีคนจุดเป็นกำๆ แล้วคอยยื่นให้เรา  เราสามารถซื้อธูปเป็นถุงๆ มาให้วัดเหมือนเป็นการแลกให้ใช้ต่อได้

สาธุๆ (ภาพปี 2012 ตอนพามะม๊าไป^^)

วัดสิงเทียน 行天宫 เปิด ตี 4  ถึง 22.30 

การเดินทาง รถไฟฟ้า สถานี 行天宫xingtian temple  ออกประตู 3 เดินตามแนวรถวิ่งเหมือนกันค่ะ จนมาเจอแยกใหญ่ ก็จะเห็นวัดค่ะ

พิพิธภัณฑ์และวัดสิงเทียนนี้อยู่ใกล้ๆ กัน ถ้าไปเที่ยวจริงๆ อาจจะสลับเที่ยวที่วัดก่อนก็ได้นะคะ เพราะวัดเปิดเช้าสุดๆ ^^

เมื่อปีที่แล้ว ขาเดินระหว่างสถานีรถไฟฟ้าไปวัด เจอแถวยาวสะดุดตา อ่า แถวอะไร มองไปๆ รถเข็นเล็กๆ ขายโมจิสดอยู่ โอ่ววววคนเยอะมากไม่มีเวลารอคิว โอกาสหน้าต้องลองซะหน่อย ว่าจะอร่อยสมความยาวของแถวหรือเปล่า^^

  

ปีนี้ไป คิวเต็ม ไม่ทันได้ไปลองเลยยย ><!